۳۳ خدمت به سبک عسگراولادی

۳۳ سال خدمت به سبک عسگراولادی
اسدالله عسگراولادی بعنوان سلطان بی رقیب صادر کننده پسته و کشمش ایران اعلام کرد: ازاین پس حاضر نیست در این رشته بیشتر به مردم «خدمت» کند؟

اسدالله عسگراولادی یکی از حامیان خمینی واز مدافعین سرسخت رژیم جمهوری اسلامی ایران است که طی ۳۳ سال گذشته اتاق بازرگانی ایران را بصورت ملک خصوصی خود در آورده است. وی از طریق زد و بند با دفتر خمینی و سپس با بیت خامنه ای و دیگر رهبران رژیم ، درعمل رئیس مادام العمر اتاق بازرگانی ایران گردیده است. طی ۳۳ سال گذشته وی بطور رسمی گاه بصورت رئیس ، گاه نایب رئیس و در مواردی در نقش عضو هیئت رئیسه در اتاق بازرگانی «خدمت » کرده ولی در تمام موارد، اتاق زیر نظر وی قرار داشته و هرگونه داد و ستد کلانی از طریق اتاق بازرگانی تهران به تجارتخانه وی واگذار گردیده است. عسگراولادی در سالهای تبعید خمینی به شخص او و گروه فدائیان اسلام کمکهای مالی می کرد. به خاطر همین ارتباط ، بعد از قدرت گرفتن خمینی توانست امتیازات بی حدی را از رهبر جمهوری اسلامی ایران دریافت کند.

اتاق بازرگانی ایران که اصولا بایستی تحت مسئولیت وزارت اقتصاد و بازرگانی ایران قرار داشته باشد، در ۳۳ سال گذشته تاحد یک شرکت انتفاعی تنزل داده شد و سرقفلی آن به عسگر اولادی واگذار گردید.
بخاطر همین ارتباط ویژه و منافع مشترک سران جمهوری اسلامی ایران با بازار و بازاریان ، انحصار صادرات و واردات اکثرمواد غذایی و مایحتاج عمومی در دست عسگر اولادی قرار گرفت. تاکنون وی هر طور که خواسته قیمت هارا تعیین نموده است و هرکالایی را که صادرات ویا واردات آن سود آوربوده امیتاز تجاری آنرا بخود اختصاص داده است. از اینرو هرجا صحبت از احتکار، گران فروشی و کمبود می شود، بلافاصله نام عسگراولادی مطرح است. وی مدت مدیدی نگران بود که مبادا دار و دسته احمدی نژاد به اتاق بازرگانی چنگ بیاندازند و امتیازات وی را لغو کنند. از اینرو پا بپای هاشمی رفسنجانی در ضدیت با احمدی نژاد و کنار زدن وی از حلقه قدرت کوشید. در روزهای گذشته که اطمینان یافته است جناح احمدی نژاد نمی تواند قدرت را در دست گیرد، در نظر دارد باخیالی آسوده برنامه های دراز مدت خودرا پیاده کند.

از آنجا که وی تاکنون چندین بانک را در امارات متحده عربی و چین خریداری کرده ، لذا ترجیح می دهد از این پس با خیال راحت سرمایه هایش را در ممالک مختلف کنترل و نظارت نماید. وی اخیرا به بهانه «احترام به خانواده» تصمیم گرفته است مسئولیت بعضی از اتاقهای بازرگانی ایران با چند کشورهارا به افراد دیگر واگذار کند. درهمین رابطه عسگراولادی به خبرنگار ایسنا گفته است :
«من به همه آروزهايم رسيدم، منهاي خودم كه يك روز آمدم و اقتضاي سنم اين است كه به تاريخ اتاق بپيوندم و اين واقعيتي است. من به دليل آسايش بيشتر و احترامي كه براي خانوادهام قایل هستم از اتاقهاي مشترك امروز استعفا كردم ... البته چون در اتاق ايران و چين برنامههايي دارم استعفا نكردم اما از اتاقهاي مشترك ايران و روسيه، ايران و استراليا، ايران و كانادا، انجمن پسته ايران و كنفدراسيون صادرات اتاق ايران استعفا كردم».

عسگراولادی که علاقه ای ندارد درمورد انگیزه اصلی اش از نگهداشتن ریاست اتاق ایران وچین سخن بگوید ادامه می دهد:
آدم بالاخره يك روزي ميآيد و يك روزي ميرود، من ۳۳ سال در اتاق خدمت كردم و ديگر كافي است. من در اتاق ايران و روسيه ۲۷ سال خدمت كردم كه كافي است. در اتاق ايران و استراليا ۱۳ سال خدمت كردم كه كافي است. اما در اتاق ايران و چين ۹ سال است و هنوز زود است استعفا بدهم».

عسگراولادی «راست» می گوید، باتوجه به تحریم ایران ، اکنون دولت چین بصورت دژ مستحکمی درآمده که از کفش تا زیرپوش و از رنگ مو تا موشک به ایران صادر می کند. چین تحریم هاعلیه ایران را در عمل زیر پامی گذارد و برخلاف روسیه که بعضی وقتها با گرفتن امتیازاتی از عربستان سعودی و آمریکا با رژیم ایران بازی می کند، چینی ها فعلا بازار ایران را بدون ملاحظات سیاسی در اختیار گرفته و همه چیز به ما می فروشند. درچنین وضعیتی حیف نیست ! عسگر اولادی فقط ۹ سال انحصار چنین بازار پر رونقی را در اختیار داشته باشد؟ آنهم در شرایطی که فقط دو تا بانک خصوصی در چین خریداری کرده ، چرا بایستی به اتاق ایران و روسیه و یا ایران وکانادا دل ببندد که مدتهاست تجارت با این کشورها از رونق افتاده است؟
براستی که اگر زدو بند با خمینی و سران رژیم جمهوری اسلامی ایران ، غارت و چپاول اموال مردم ، به جیب زدن میلیاردها تومان ازثروت اقشار مختلف جامعه «خدمت » محسوب می شود ، پس خدمت یک معلم ، یک کارگر ، یک پزشک ، خدمت یک نویسنده ، یک هنرمند و هزاران نقش آفرین واقعی و خدمتگزار حقیقی مردم چه لقبی خواهد گرفت ؟